Bij de zoektocht naar stottertherapie staan cliënten voor een belangrijke keuze: maatwerk of een gestandaardiseerde aanpak, vaak oneerbiedig aangeduid als ‘eenheidsworst’. Hoewel maatwerk – een behandeling afgestemd op individuele behoeften – aantrekkelijk lijkt, is de vraag of deze benadering altijd de optimale oplossing is. En wat te denken van methoden die tussen deze twee uitersten in liggen? Laten we de voor- en nadelen van beide benaderingen en een mogelijk alternatief onder de loep nemen.
Maatwerktherapie: perfecte pasvorm of schijnoplossing?
Maatwerktherapie belooft een behandeling die perfect aansluit op de cliënt, rekening houdend met specifieke stotterpatronen, doelen en voorkeuren. Een grondig intakegesprek leidt tot een persoonlijk behandelplan. Toch kent deze benadering beperkingen.
Voordelen: Geïndividualiseerde aanpak, meer flexibiliteit en persoonlijke aandacht.
Nadelen: Het uiteindelijke doel – vrij zijn van stotteren – wordt vaak impliciet uitgesloten ten gunste van acceptatie van het stotteren. Hoewel acceptatie belangrijk kan zijn, is het geen remedie en kan het de motivatie tot verandering remmen. De focus op symptoombestrijding kan leiden tot nieuwe stotterpatronen. Bovendien is maatwerk vaak duurder en tijdrovender, en het vinden van een geschikte therapeut kan lastig zijn.
Eenheidsworst: efficiëntie ten koste van effectiviteit?
‘Eenheidsworst’-therapieën bieden gestandaardiseerde behandelingen, ongeacht de aard van het stotteren. Vaak staan spreek- of ademhalingstechnieken centraal om vloeiender te spreken.
Voordelen: Eenvoud, toegankelijkheid en efficiëntie door een gestandaardiseerde aanpak. Een uitgebreid intakegesprek is niet altijd nodig.
Nadelen: Deze technieken bieden slechts tijdelijke verlichting. Zodra de cliënt eraan gewend raakt, keert het stotteren vaak terug. De kern van het probleem – de onderliggende oorzaak van het stotteren – blijft onaangetast, vergelijkbaar met het voorschrijven van krukken aan iemand die wel kan lopen maar bang is om de straat over te steken.
Een hybride benadering: het beste van twee werelden?
Is er een middenweg? De Hausdörfer-methode biedt een alternatief door één basistheorie te combineren met een werkwijze die rekening houdt met individuele behoeften. Deze benadering richt zich op de grondslagen van natuurlijke spraak, ongeacht de specifieke symptomen. Een uitgebreid intakegesprek is in dit geval overbodig. De nadruk ligt op het aanpakken van de kern van het stotteren, waardoor symptomen verdwijnen.
Conclusie
Zowel maatwerk als gestandaardiseerde therapieën hebben hun voor- en nadelen, en succes hangt af van vele factoren. Een hybride benadering, zoals de Hausdörfer-methode, kan een effectieve strategie bieden door de voordelen van beide aanpakken te combineren waardoor de nadelen wegvallen. Het is essentieel om een methode te kiezen die realistische doelen stelt om vrij te worden van stotteren. De juiste therapie kan een doorslaggevende rol spelen in iemands communicatievaardigheden en zelfvertrouwen voor de rest van z’n leven.
